Vaarwel Valkenburg

Zaterdag 28 september 2013 werd doo ACV (Aeroclub Valkenburg) een Fly-In georganiseerd. Dat doen ze ieder jaar, maar dit was een extra speciale. Het voormalig Militair Vliegkamp Valkenburg, EHVB, staat op de nominatie afgebroken te worden, dus waarschijnlijk was dit de allerlaatste keer om naar dit stukje Nederlandse luchtvaarthistorie te vliegen. Via een snelle berichtenwisseling op facebook, heb ik kunnen regelen dat ik vanaf vliegveld Hilversum mee mocht vliegen naar EHVB met Frank, in een Dnamic WT9.

EHVB in de verte

De militaire basis is al een flink aantal jaren gesloten, maar het terrein is nog steeds van Domeinen. De ACV wordt er min of meer gedoogd, evenals de zweefvliegclub en de modelvliegclub, maar mensen van buiten af mogen er niet zomaar landen. Dat is voorbehouden aan een aantal bezoekers van nationaal niveau (regeringsleiders, bijvoorbeeld). Nog niet al te lang geleden ging er zelfs een hele screeningprocedure aan vooraf. Nu is dat op zich niet zo'n probleem (ik ben militair gescreend tot klasse "geheim" i.v.m. voormalig werk), maar het werpt drempels op en kost veel tijd. Zomaar even beslissen er heen te vliegen is er dus niet bij.
Bovendien ligt het vliegveld zo ongeveer in het verlengde van de Kaagaan (06/24) van Schiphol, op een 10 nm afstand, dus precies waar het meest commerciële verkeer "established on the glidescope" roept. Het luchtruim nabij EHVB (EHAM CTR3) is dan ook Klasse A vanaf 1200 ft, wat in de praktijk betekent dat recreatieve vliegers er niet hoger dan pak 'm beet 400m mogen vliegen. Omdat er nogal wat bebouwing in de buurt is, is de minimum vlieghoogte 1000 ft (300m), dus dat geeft niet zo heel veel marge.

Ik had met Frank om 12:30 afgesproken op vliegveld Hilversum. Toen ik daat aankwam, stond een andere Dynamic al klaar om later ook naar Valkenburg te vliegen.

PH-4G3, de andere WT9 van Dwarf

Deze heeft een intrekbaar landingsgestel, de PH-4B7 waarmee wij zullen vliegen heeft dat niet.

Maar voordat we vertrekken kunnen, gaan we eerst nog even langs de havenmeester in de toren. Daar vult Frank een kaartje in met onze plannen (retourtje Valkenburg, 2 personen, geplande vertrektijd, "vandaag weer terug"). Daarme weet de verkeersleider wat 'm te wachten staat en ook dat het de bedoeling is dat we dezelfde dag weer terug komen. Doen we dat niet, en vergeten we dat te melden, dan wordt er een zoekactie gestart.

Na het bezoekje aan de toren, moet er ook nog wat getankt worden. Heen en weer naar Valkenburg is niet zo ver, maar mocht het weer boven Hilversum gedurende de dag omslaan, dan moet je voorbereid zijn om naar een alternatieve luchthaven te vliegen. Komende vanaf Valkenburg (vertrekkend met goed weer, maar slecht weer in vliegend) zou Lelystad een alternatief kunnen zijn, maar voor Rotterdam is het dan waarschijnlijker dat er nog vliegbaar weer heerst.. Eventueel zou Schiphol ook kunnen, maar dat is ernstig duur, qua landingsgeld en afhandelingskosten. Dan blijft eigenlijk alleen terugkeren naar Valkenburg over, maar dat vliegveld wordt vanaf de maandag er op volgend gesloten, dus dat is ook een bubieus alternatief.

Dus: genoeg brandstof mee om het halve land door te kunnen. Dat mag nog precies, qua maximum startgewicht, dus dat wordt 'm.

Tanken ...

Na een gevecht met zuignappen, wifi-instellingen, extra snoertjes en meer van dat soort spul dat je met al die moderne gadgets nodig schijnt te hebben, ben ik er eindelijk klaar voor: Action camera geïnstalleerd, digitale spiegelreflexcamera in de aanslag, headset geïnstalleerd en aangesloten op de camera, ... we kunnen hoor!

Ik heb nog nooit vanaf Hilversum gevlogen, dus het was nog een beetje wennen welke markering nu bij welke baan hoorden en waar je dan recies moet taxiën. Op asfalt is dat duidelijk: volg de gele lijnen en wanneer je op het gras rijdt, heb je iets verkeerd gedaan. Maar hier was dat toch even goed kijken. Vanuit de lucht en op het kaartje is het allemaal wel duidelijk, maar laag bij de grond is het toch wel een hele grote lap gras :)

Enfin, Frank weet natuurlijk prima de weg; het is zijn thuishaven. Dus het komt allemaal wel goed. Er staat een stevig windje (kracht 5; 10 tot 15 knopen) uit het oosten, daarom is baan 07 in gebruik. Zodra we net boven de bomenrand uitkomen worden we dan ook abrupt een stuk naar links weggezet. Dat is wel even wennen, hoor. Een beetje spannend, maar toch ook wel weer leuk!
De WT9 is wat lichter dan de Aquila en daarmee wat bevattelijker voor variaties in de wind. Ook de gevoeligheid voor stickbewegingen is erg groot. Ik schat dat die redelijk vergelijkbaar is met de gevoeligheid van de Aquila, maar daarvoor moet ik toch echt wat meer ervaring opdoen ;)
De reis naar Valkenburg duurde ongeveer een half uur. Net ten zuiden van Nieuwkoop, en ten noorden van Alphen aan den Rijn, over Woubrugge en dan langs de noordkant van Leiden en Oegstgeest, om Katwijk heen langs de kust naar het zuiden. Erg leuk om zo vlak onder de Schiphol CTR3 (aanvlieggebied voor de commerciëlen) door te vliegen.

Zo dicht bij een 737 heb ik nog niet gevlogen

De nadering naar Valkenburg begint bij de vuurtoren van Katwijk, maar die was nog best lastig te ontdekken. Of althans, het witte gebouw viel wel op, maar het feit dat dat een vuurtoren was niet :) Ik keek vanaf de rechter stoel en ik heb heel het gebouw niet eens gezien. Vanaf daar (de zuidkant van Katwijk) draaiden we het land weer in, om een downwind leg te zoeken. Daar was het al behoorlijk druk, zowel in de lucht als op de radio. Het duurde dan ook tot ruim op final voordat Valkenburg radio contact bevestigde. Op short final werden we nogmaals "weggezet" en even spookte het door mijn hoofd dat dit zomaar een "go-around" kon worden. Maar Frank wist op tijd te corrigeren en tja, met 2 1/2 km landingsbaan heb je natuurlijk de ruimte voor zo'n 4 a 5 pogingen :). Eenmaal geland was het zelfs nog best een eind over de baan doorrijden naar de eerste exit, dus die wat langere flare was helemaal niet zo erg.

On final EHVB

In het bovenstaande plaatje zie je goed dat de parkeerplaats voor bezoekende vliegtuigen aan de linkerkant op de taxibaan was. Best nog druk, voor een gesloten vliegveld! Ongeveer ter hoogte van het achterste vliegtuig (dus waar wij zo ongeveer parkeerden), maar dan aan de rechter kant van de startbaan, was het "kantoor" van de havenmeester. daar moesten we dus heen om het landingsgeld te betalen (en om koffie te drinken). Dat kon alleen via een weggetje langs het hek, dus dat was nog best een afstand. Er reden wel autos vanaf het begin van de flight-line, maar evengoed moesten we dus nog een goede kilometer lopen voordat we bij de autos aankwamen. Gelukkig is het lopen langs vliegtuigjes en hun trotse eigenaren / bestuurders geen straf :)

Na onze wereldreis naar de havenmeester hebben we even onder het genot van een bakkie naar de al weer vertrekkende vliegtuigen gekeken. Ook KLM Aeroclub was vertegenwoordigd met de PH-JBH. Nog even met Linda gepraat terwijl we wachtten op een nieuwe pot koffie. Omdat de JBH vers overgespoten was, moest ik ook daar nog even een paar plaatjes van schieten.

PH-JBH, taxiing out

Toen werd het al weer tijd om ons weg terug naar de Dynamic te vinden. We wilden beiden weer thuis zijn rond een fatsoenlijke etenstijd, en de overtocht naar het vliegtuig zou waarschijnlijk net zo'n avontuur worden als de reis naar de havenmeester. De flight line was inmiddels ook al aardig aan het leeg lopen, maar evengoed kwamen er ook nog steeds toestellen binnen. Drukke tijden, dus, rond en op de landingsbaan.

Toen we weer terug in het toestel zaten, bleek dat ik mijn videocamera wel stop gezet had, maar niet uit. Dus: batterij leeg. Jammer, nu heb ik alleen filmbeelden van de heenvlucht. Van de terugvlucht, daarentegen heb ik dan weer een Google Earth track weten te registreren, wat me op de heenreis dan weer niet gelukt was. Kortom: ik moet nog wat oefenen met de gadgets ;)
Nou ja, belangrijkste is natuurlijk dat ik heb (mee)gevlogen en wel naar de allerlaatste fly-in op Valkenburg. Een unieke ervaring! Na een colaatje bij het vliegveldrestaurant eenmaal terug in Hilversum gingen we ieder weer ons weegs. Een hele geslaagde dag :)

Voor de echte liefhebber heb ik de film van de heenweg zonder te bewerken hieronder geplaatst. Het zijn dus de volle 34 minuten! Klik gerust verder zodra het begint te vervelen, hoor! Ik heb gewoon de tijd nog niet genomen om het beeldmateriaal te bewerken en er een muziekje onder te maken.

Filmpje van de heenvlucht (34 minuten!)

En het Google Earth Bestand van de terugvlucht (of eigenlijk begon het "opnemen" al bij de havenmeester). De hoogtemeting bij Hilversum is niet bijzonder nauwkeurig, kennelijk, maar de gevlogen route is goed te volgen.